Al 1,5 jaar vullen wij onze verwarmingsketel 1x in de week bij. Alles hebben we al gedaan om te achterhalen waar het water blijft dat we bijvullen. Als dat zich achter een muur en onder een vloer bevindt, kom je daar niet achter.
Je blijft bijvullen, zonder dat je ergens iets merkt of ziet van vocht. Deze week was het zover: ‘een stevige lekkage’. Het lek manifesteerde zich in onze hal, maar bleek zich feitelijk op een verborgen plek ergens in de badkamer te bevinden.
Water zoekt altijd het laagste punt en weet zich, zonder dat het wordt opgemerkt, een weg te banen. Op navragen bij onze loodgieter bleek dat water ondoorgrondelijke wegen kent. Het kan in zijn route naar het laagste punt ook bij nauwe afsluitingen komen en dan tijdelijk zowel omhoog, omlaag, als in horizontale banen bewegen. Dit principe wordt capillaire werking genoemd. Maw, je denkt op punt A een lek te hebben omdat je daar water ziet, maar ergens anders op punt B blijkt het lek te zitten. Soms is een lek helemaal niet te achterhalen! Een mysterieus gegeven.
En zo is het ook met onze gevoelswereld bedacht ik mij. Gevoel is een innerlijke beleving waarbij er vier basis vormen zijn: boosheid, angst, vreugde en verdriet. Hoe lastig is het niet om bij onszelf te achterhalen wat voor een gevoel we bij iets hebben, wat onze innerlijke beleving precies is. Soms blijven we onszelf bijvullen door de symptomen te bestrijden. We voelen ons rot en weten niet waarom. In plaats van dat te achterhalen vinden we het vaak gemakkelijker om even weg te zappen in de wondere wereld van internet, een glas wijn of een hoofdpijnpil te nemen. We merken wel dat het ergens lekt maar weten niet waar.
Ik vermoed dat wij als mens ook last hebben van capillaire werking in onze gevoelswereld. Een boosheid of woede blijkt eigenlijk een angst of vrees te zijn. Gelijk aan het lek in mijn hal: het leek zich daar te bevinden, maar het bevond zich heel ergens anders. Zo lijk je boos of woedend te zijn, maar in feite ben je angstig of bevreesd. Ons gevoelsleven is even ondoorgrondelijk als water. Het kent diepten, ondiepten, verborgen plekken, plekken die niet gemakkelijk te bereiken zijn en het toont zich geregeld op een andere plek en in een andere vorm. Het kan ons danig ontregelen en met voorrang aandacht vragen, zoals bij mijn lekkage.
En toch ... zonder ons gevoelsleven zou het maar een saaie, dooie en dorre boel worden. Zonder water geen bestaan, zonder gevoel geen leven! En bij tijd en wijle word je genoodzaakt het lek boven te krijgen omdat je anders maar blijft bijvullen.
Webdesign